Teksten en fotografie Rob Klute © Elze Klute 2001 - 2018
Camp on Tour
Finland - Middenoost - Middenwest Homepage Finland Homepage Finland
Middenoost Finland is het land van de Taigabossen: uitgestrekte wildernisgebieden met dicht oerbos, doorsneden door brede rivieren. In dt gedeelte van Finland zijn indrukwekkende nationale parken. Tijdens de Winteroorlog werden enkele van de zwaarste veldslagen hier uitgevochten. Langs de Russische grens is een woeste en uitgestrekte natuur. Het noordoosten van dit gebied ligt onder de poolcirkel en hoort landschappelijk en klimatologisch gezien al bij Lapland.
Het Nationaal park Hiidenportti is een prachtig wildernisgebied van beboste heuvels, riviertjes en de 1 km lange kloof van Hiidenportii. De kloof is een massieve breukvallei met tot 20m hoge rotswanden.
Hyrynsalmi is bekend van het moerasvoetbal.
Voor het infocentrum van Suomussalmi zien we de racewagen van de hier geboren F1 coureur Heikki Kovalainen.
In Sotkamo zien we bij het meer een heuse wasplaats voor de vloerkleden.
Indrukwekkend Monument voor de Winteroorlog 1939-1940 Dit monument is een eerbetoon aan de oorlogsveteranen en de slachtoffers. Het monument ligt aan de Raatteen tie (”Weg van Raate”), één van de bloedigste strijdtonelen in de Winteroorlog.
Soiva metsä In dit muzikale bos in Suomussalmi wachten de instrumenten op hun bespelers. Het is een uniek milieu kunstwerk van grote instrumenten. De instrumenten zijn ontworpen door Markku Penttilä en zijn gebouwd vanaf 1996. Het laatste punt is een schitterend gezicht op Hietajärvi.
Het verhaal van de Silent People Reijo Kela onthulde zijn veenhoofdige wezens voor het eerst in zijn 1988-presentatie 'Ilmari's Plowed Field' in Lassila's Field. Ze verschenen later op de Senaatintori-markt in Helsinki als onderdeel van de Kainuu-tentoonstelling in 1994. The Silent People verhuisde in het najaar van 1994 naar hun huidige locatie. De poppen worden onder- houden door de Suomussalmi Youth Workshop. Tweemaal per jaar wordt de kleding vervangen. Hun hoofden komen rechtstreeks uit het veld, hun kleding uit georganiseerde collecties. Mensen vragen vaak wat precies het idee achter de Stille mens is. Een psychologische terugtrekking? De stomme Kainuu-ziel? Een vergeten persoon? Reijo Kela weigert antwoord te geven. Kijkers zijn vrij om hun eigen conclusies te trekken.
Vanaf de Arola boerderij worden beer safari’s georganiseerd. Met een busje worden we dieper het bos in gebracht naar de Russiche grens. Het laatste stukje naar de observatiehutten lopen we over een drassig pad. Na 4 uur wachten komen twee beren op de open plek. Door de aanwezigheid van o.a. 2 visarenden vliegt de tijd.
Langs de weg 843 door het NP Hossa zien we dat er Sami families wonen aan de typerende verzamelpunten voor de rendieren. In zo’n verzamelpunt worden de rendieren samengebracht om weer verdeeld te worden over de rechtmatige eigenaren. We zien ook behoorlijke groepen rendieren lekker luierend in het warme zand liggen.
In Rovaniemi stoppen we om even een kijkje te nemen bij de enige echte kerstman.
Het Nationale park Oulanka is 270 km 2 groot. Het landschap wordt gedomineerd door dennenbossen, de rivier de Oulankajoki en zijn zijtakken met zandbanken en stroomversnellingen en in het noordelijke deel door uitgebreide wetlands, Door Oulanka loopt de beroemde Karhunkierros wandeling (Berenroute 90 km lang).
Vanuit Juuma lopen wij de ‘Pieni Karhunkierros’. Deze ‘kleine berenroute’ - 12 km loopt door één van de mooiste stukken van het Nationale park. De paden zijn rotsig met veel boomwortels maar de hoogtes worden overbrugd met trappen en de natte gedeeltes met plankiers. De rivier en zijrivieren worden overspannen door hangbruggen. Sommige zijn zo smal dat er maar één persoon tegelijk over de brug mag.
Aan de oevers van de bruisende watervallen Jyrävä zie je regelmatig de rafters wachten op hun lege boten die hier negen meter naar beneden vallen. Bij Myllykoski staat een molen uit 1926 die nu gebruikt wordt als een hut voor dagtochten. Ook hier is een vuurplaats en droogtoilet.
We rijden langs de poolcirkel van de oostkant naar de westkant van Finland.
Opletten is elke dag weer het crescendo want het is altijd mogelijk dat elanden de weg kruisen.
De rivier de Torniojoki of Torne Alv is de grens tussen Finland en Zweden. Bij de Kukkolankoski wordt nog op traditionele wijze gevist met een schepnet aan een lange stok op zelf gebouwde plankiers in de stroomversnelling. Aan beide zijden is een kleine nederzetting compleet met kerkje.
Na de Russisch-Zweedse oorlog werd de rivier de Tornijoki de grens. Tornio lag op een eiland in de rivier en werd Fins. De meeste mensen bleven aan de Zweedse kant wonen en zo ontstond Haparanda. Beide steden gaan nu naadloos in elkaar over en vormen een dubbelstad. Het verschil is wel de tijd.
De houten kerk van Tornio met vrijstaande klokkentoren en de Ortodoxe kerk.